„Za oknami świta. Samoorganizacja, czyn społeczny i entuzjazm z punktu widzenia antropologa kultury”.
Środa, 25 stycznia, godz. 17.00, Sala Balowa w Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich i uniwersytecki kanał YouTube.
WSTĘP WOLNY
Abstrakt wykładu:
„W moim wykładzie przyjrzę się żywiołowym procesom samoorganizacji, czynu społecznego i entuzjazmu pracy, które pojawiały się
w różnych miejscach, w Polsce czasu socjalizmu, w okresie transformacji, ale także równolegle w innych miejscach świata, w Azji,
we współczesnej Mongolii. Będę wskazywał na nieoczywiste formy współdziałania i na kulturowe ciągłości tych form. Opowiem
o wspólnym budowaniu i o używaniu maszyn na wsi, o pracy w fabrykach, o budowie szkół, budowie kościołów i połączę to z podobnie żywiołową ideą wspólnej budowy dróg, szkół i celebracji wspólnoty w Mongolii. Za oknami świta to motyw przewodni tej opowieści, zaczerpnięty z piosenki kabaretu Tey, a zatem opowieść ta będzie zarazem i optymistyczna, i gorzka – dotyczyć będzie ambiwalentnych, heterogenicznych serii zdarzeń, „faktów antropologicznych”. Praca, budowa, współdziałania będą w niej miały zarówno smak nostalgiczny, jak i ironiczny, zupełnie szczery i udawany, wolny i przymusowy – propagandowy. Jednocześnie będą się tam ze sobą łączyć ludzie, sąsiedztwa, technologie, ciała, narzędzia, materiały budowlane i przemysłowe. Przedstawię w ten sposób momenty narodzin całych konfederacji sprawstwa i działania, będę mówił o zadziwiających, migrujących wspólnotach afektu, entuzjazmu czy po prostu o pracy.
W tych warunkach, jak twierdzę, będzie też rodziła się opowieść o formach solidarności, obecnej w pracy, i umiejętności, a właściwie o formie presolidarności, która pozwala na nowo łączyć i uzasadniać wydarzenia historyczne, pozwala inaczej rozumieć to, co się wydarzyło,
i przyjmuje formę tego, co zarazem ucieleśnione, afektywne i głęboko polityczne”.
Dr hab. Tomasz Rakowski
Etnolog, antropolog kultury, kulturoznawca, lekarz. Pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, współpracuje z Instytutem Kultury Polskiej UW.
Prowadzi badania w Polsce i Mongolii. Zajmuje się:
- badaniami oddolnych procesów rozwojowych,
- antropologią sztuki współczesnej i partycypacyjnej,
- etnograficznie zorientowaną animacją kultury;
- najnowszą metodologią badań kulturowych.
Autor książek:
- Łowcy, zbieracze, praktycy niemocy. Etnografia człowieka zdegradowanego (2009, wyd. w jęz. angielskim w Berghahn Books, 2016, 2019),
- Przepływy, współdziałania, kręgi możliwego. Antropologia powodzenia (2019).
Redaktor i współredaktor tomów zbiorowych:
- Humanistyka i dominacja. Oddolne doświadczenia społeczne w perspektywie zewnętrznych rozpoznań (2011),
- Etnografia/ animacja/ sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego (2013, 2015);
- Pretextual Ethnographies: Challenging the Phenomenological Level of Anthropological Knowledge-Making (2018);
- Fragmenty większej całości. Dla Jerzego S. Wasilewskiego (2021).
Wykład odbywa się w ramach cyklu „Uniwersytet Warszawy”.
Organizatorzy:
Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych i Centrum Badań nad Kulturą Warszawy UW