Odszedł prof. Marian Pokropek, związany z naszym Muzeum u początków jego istnienia. Dzisiaj odbyło się jego ostatnie pożegnanie na cmentarzu w Otrębusach.
„Prof. dr hab. Marian Pokropek był jednym z najwybitniejszych polskich etnografów w powojennej historii dyscypliny”, informuje na swojej stronie Państwowe Muzeum Etnograficzne. „Współtworzył Katedrę Etnografii na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie pracował przez całe swoje życie. Był autorytetem naukowym w zakresie ludowej kultury materialnej Polski i Słowiańszczyzny, wiernym kontynuatorem myśli prof. Kazimierza Moszyńskiego. W ciągu ponad 65 lat działalności naukowej przygotował kilkaset publikacji poświęconych budownictwu drewnianemu, wiejskiemu rzemiosłu oraz twórczości ludowej. W 1978 roku wydał „Atlas sztuki ludowej i folkloru w Polsce”. Opisał w nim artystów, których znał i wyjątkowo cenił, a wielu z nich także odkrył podczas prowadzonych w całej Polsce badań terenowych. Był jurorem konkursów sztuki ludowej, autorem niezliczonych wystaw, niestrudzonym kolekcjonerem, twórcą i gospodarzem-kustoszem Muzeum Sztuki Ludowej w Otrębusach. Prezentował tam kolekcję blisko 10 tysięcy rzeźb, obrazów, grafik i wycinanek oraz prac z zakresu plastyki obrzędowej. Popularyzował polską sztukę ludową także za granicą, w Białorusi, Litwie i Ukrainie, a także we Francji, Gruzji i Niemczech.[…]
Profesor Marian Pokropek wspierał wiele polskich muzeów w ich działalności programowej. Opracował założenia naukowe kilkunastu ośrodków, szczególnie angażował się w tworzenie muzeów typu skansenowskiego: Muzeum Rolnictwa im. ks. K. Kluka w Ciechanowcu, Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu, Muzeum Wsi Podlaskiej w Wasilkowie.[…] Był laureatem Nagrody „Za zasługi dla kultury ludowej” im. Oskara Kolberga (1993). Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2022)”.
Fotografia w tle:
Otwarcie wystawy „Twarze uniwersytetu”. 19.11.1986. Hol Pałacu Kazimierzowskiego.
Oprócz Mariana Pokropka widoczni m.in. Zdzisław Libera (w głębi) i Jerzy Halbersztadt (1. z prawej).
Zbiory MUW