Z przyjemnością informujemy, że „newsletter UW” odnotował, że:
Książki pracowników Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego w konkursie Nagroda Historyczna m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego.
Dwie publikacje pracowników Muzeum UW znalazły się w setce książek rywalizujących o Nagrodę Historyczną m.st. Warszawy. Są to „Sny
o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952”Krzysztofa Mordyńskiego oraz „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90.” Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej.
Nagrodę Historyczną m.st. Warszawy ustanowiono w 2018 roku i stanowi ona kontynuację nagrody z 2009 roku za najlepszą książkę poświęconą historii Polski. Wyróżnienie przyznawane jest książkom poświęconym historii Polski od momentu odzyskania niepodległości
w 1918 roku aż do czasów współczesnych. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi w listopadzie.
Sylwetki autorów: https://muzeum.uw.edu.pl/2011/03/21/mgr-aleksandra-stepien-dabrowska/, https://muzeum.uw.edu.pl/2011/03/22/krzysztof-mordynski/
Więcej informacji: https://dsh.waw.pl/471-nagroda-moczarskiego-2022-zakwalifikowane-ksiazki,nm?fbclid=IwAR2qwkfNOOIedJxC2TbgLia_Ei6Df353Ckx0IAbpn6MtDbDYMkZlLBO-CKk.
Ze swej, muzealnej, strony chcieliśmy dodać, że obydwie książki święcą ostatnio duże triumfy.
O tym, jak oba dzieła są inspirujące, niech zaświadczą wypowiedzi pisarza Jacka Paśnika (powieść „Dzieci”) i autorki bloga „Przeczytana”.
W niedawno wydanej książce „Jakby luksusowo” Aleksandra Stępień-Dąbrowska pisze o architekturze lat 90. w Warszawie, także tej mieszkaniowej, budowanej dla ludzi z „aspiracjami”. Wziąłem udział w spacerze z przewodnikiem po jednej z takich dzielnic,
na południowym Mokotowie. Oglądaliśmy te bloki „z aspiracjami” ze świadomością, że na ich miejsce przyszedł oferowany przez deweloperów słynny „chów klatkowy”. To wszystko stało się synonimem nie do końca spełnionego marzenia pokolenia moich rodziców,
mówił w wywiadzie „Trampki na żółtej podeszwie”. Co pamiętają z dzieciństwa 20- i 30-latkowie?” Paśnik.
Jeśli miałabym polecić moje ulubione książki, o historii tego miasta, to Sny o Warszawie byłyby na short liście. To z kolei cytat z recenzji
na blogu „Przeczytana”.