[singlepic id=376 w=320 h=240 float=left] 8 listopada Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego zaprasza na wieczór artystyczny ,,Słowo i Muzyka”, poświęcony IGNACEMU JANOWI PADEREWSKIEGO w 151 rocznicę urodzin.
Uroczystości odbędą się Sali Balowej Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich (Krakowskie Przedmieście 32) o godz. 18.00.
Udział wezmą: wybitna pianistka Rinko Kobayashi, która wykona kilka utworów I. J. Paderewskiego; aktor Olgierd Łukaszewicz, który będzie czytał wybrane fragmenty „Pamiętników” I. J. Paderewskiego oraz główny gość wieczoru, laureat konkursu imienia I. J. Paderewskiego prof. Jacek Weiss, który będzie opowiadał o twórczości artysty. W programie zaplanowano również pokaz półgodzinnego filmu Bohdana Rączkowskiego pt. „Paderewski”.
[nggallery id=pad2]
„Dzięki szlachetnemu, ofiarnemu charakterowi, poświęceniu sprawie narodowej i wspaniałej inteligencji stał się Paderewski Polski przedwojennej pierwszym obywatelem i zarazem przedstawicielem narodu przed światem”. Tak pisze Aleksander Brückner o wielkim patriocie, legendarnym pianiście i znakomitym kompozytorze w „Dziejach kultury polskiej”. W ubiegłym roku minęła niemal bez echa 150 rocznica urodzin artysty, w tym roku obchodzimy 70 rocznicę jego śmierci.
[singlepic id=366 w=2400 h=200 float=right]Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) urodzony na Podolu uchodzić może za warszawianina. W latach 1872–1878 zdobył wykształcenie w warszawskim Instytucie Muzycznym, w którym otrzymał następnie posadę nauczyciela kursu średniego fortepianu. W 1881 roku wyjechał doskonalić swój warsztat do Berlina, a następnie do Wiednia. W USA, w latach 1891–1892, zyskał ogromną popularność; nazywany był największym ze wszystkich, mistrzem, królem pianistów, czarodziejem klawiatury. Od tego czasu jego życie było niemal nieustającym pasmem sukcesów, który przynosiły niemal bajeczne honoraria. Po występach przed królową brytyjską Wiktorią i Jerzym V otrzymał tytuł lordowski. Paderewski przyjaźnił się z monarchami i prezydentami, m.in. z Franklinem Roosveltem.
Na jego zlecenie w 1908 rzeźbiarz Antoni Wiwulski wykonał w Krakowie pomnik upamiętniający zwycięstwo wojsk polskich w bitwie pod Grunwaldem. W czasie I wojny światowej, Paderewski prowadził szeroko zakrojoną działalność dyplomatyczną na rzecz Polski i Polaków, wykorzystując swą ogromną popularność; był jednym ze współzałożycieli komitetów pomocy Polakom w Paryżu i Londynie. W 1915 założył wraz z Henrykiem Sienkiewiczem w Vevey Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.
Paderewski był też wybitnym kompozytorem. Jego Menuet G-dur, Nokturn B-dur i Symfonia h-moll „Polonia” należą do arcydzieł literatury muzycznej. Uchwałą Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, z czerwca 1831, Paderewski otrzymał doktorat honoris causa naszej Uczelni. 29 czerwca 1992 trumnę z jego prochami sprowadzono do Polski, która spoczęła w krypcie archikatedry św. Jana w Warszawie. Istotnym źródłem wiedzy o Paderewskim są jego „Pamiętniki”, których fragmenty zostaną przeczytane w trakcie wieczoru poświęconego mu w Muzeum UW (8 listopada 2011).